Pijnlijke billen al voor de start!

7 mei was het dan zover, met klamme handjes, zonder telefoons en met de meest bizarre formulieren, papieren en uittreksels in onze tas gingen wij op pad naar de Amerikaanse ambassade in Amsterdam. Beter voorbereid dan dit bestond niet! Na Jade’s vorige mislukte kruisverhoor en retourtje museumplein begeleid door 2 beveiligers aan elke arm, hebben we elke mogelijke absurde vraag van tevoren 'geoefend'. Eenmaal aan de beurt: Hiii how are you? What a nice shirt are you wearing!!! Really really really beautiful, where did you buy it!? Ooow I’m sorry, tell me about your stay in Seattle.. ooooh wonderfull!! Your visa has been approved, have a great time!! Uuuhm…. That’s it!? Begon me bijna af te vragen of Jade me in de maling had genomen;)!

Om de Amerikanen geen kans te geven zich te bedenken stonden we binnen een paar dagen op Schiphol. Na 8,5 uur opgevouwen richting Washington DC, 4 uur vermaak op het vliegveld, 6 uur vliegen naar Seattle en een uurtje in het OV (inmiddels rond 06:00u NL tijd) arriveerden wij in ons hotel. Volgens onze huidige verhuurster, die hard moest lachen toen ze ons kwam halen, ‘the most typical Dutch hotel in Seattle!’. Mocht ze daarmee niet alleen het uiterlijk bedoelen dan zal het de prijs wel zijn geweest... Helaas met ons studentenbudget alsnog niet te betalen voor de komende 5 maanden. Via via via, ik weet zelf niet een precies, zijn we in contact gekomen met Kerry en Ron. Zij wonen met 2 van de 3 zonen in een lakehouse met uitzicht over het Washington Lake en hebben onlangs een ‘mother in law‘ aan het huis gebouwd, waar wij nu tijdelijk verblijven tot we iets anders hebben gevonden. Kerry heeft ons al half Seattle laten zien, ze haalt en brengt ons overal, niks lijkt teveel gevraagd en de eerste avond zijn we al meteen een 'real american bbq' verrast!

Goed, tot zover de fun! Vanaf morgen fietsen we met 2 mountenbikes de 18 km naar het ziekenhuis en begint ons internship. Vandaag hebben we een testroute gereden en nog nooit heb ik me zo vaak afgevraagd waarom mensen zo graag bovenop(!) een 'hill' willen wonen. Een groot gedeelte van de route is langs het Washington Lake, maar de rest is pittig. De terugrit duurde vandaag 1:20uur, maar hopelijk zetten we snel een nieuw PR!

Liefs!