Met stroopwafels en korte broek in de sneeuw!

De afgelopen maand is omgevlogen! Ons ‘hoofdonderzoek’ begint na veel literatuur eindelijk wat vorm te krijgen en na onze eerste presentatie aan de radiologen hebben we dan nu ook hier groen licht! Binnenkort worden de eerste kinderen voor onze studie geincludeerd en gaat het eindelijk in de praktijk van start, heel leuk! Margaret is echt een goede ervaren begeleidster, waar wij veel van leren. Het 2e project (met de konijnen) heeft wat vertraging ivm goedkeuring door de medisch ethische commissie, maar het lijkt erop dat we hier in juli mee zullen starten.

Via Kirsten, een Vlaamse intern, kwamen wij onlangs in contact met de familie Conrad (vader is orthopeed en moeder is van origine Nederlandse). Na een uitnodiging voor een etentje bij hen thuis heeft hun zoon ons met wat andere vrienden enkele dagen laten meegenomen naar hun vakantievilla in Hood Canal. Zo’n 2 uur reizen per auto en ferry, maar dan zit je ook prachtig. Huis + gastenverblijf aan het water. Hele dag zwemmen, varen, (proberen te) wakeboarden en ‘s avonds sunset met marshmallows boven t vuur. Iedereen hier is zo ongelofelijk gastvrij, aan uitnodigingen voor etentjes geen gebrek; van bbq met Rob in zijn mobile home tot garnalen diner bij Margaret in het immens grote lakehouse (waar wij nog 10 dagen op gaan passen als zij op vakantie zijn)! Het leek niet mis te kunnen gaan…

Maargoed, een week geleden zijn Jade en ik verhuisd naar een appartement in University district, waardoor we de familie van der Veen moesten verlaten. Erg jammer, maar het voordeel is nu dat we in 10 min met de shuttle bij het ziekenhuis zijn. Helaas bracht deze verhuizing nogal wat onaangename verassingen met zich mee... Een van de twee bedden was tegen de afspraken in plotseling verdwenen, onze vrouwelijke Amerikaanse huisgenoot bleek een getrouwde jongeman uit India te zijn, de schimmels groeiden de badkuip uit en over de staat van de wc zal ik maar zwijgen. Na wat nutteloze in niks resulterende telefoontjes besloten we er maar het beste van te maken en ondertussen is het allemaal best wel te doen.

Gelukkig vergeten we dit soort tegenslagen bijna door onze fantastische weekenden hier! Een paar weken terug zijn we voor het goede doel een Bike-a-Thon van 50 km gaan fietsen op de San Juan eilanden, zo’n 2,5 uur van Seattle. Chronische zieke kinderen kunnen mede hierdoor in de zomer op kamp met alle benodigde medische voorzieningen. De organisatoren vonden het zo leuk dat wij als 2 Nederlandse interns dit initiatief steunden, dat wij na wat korte telefoontjes, een week vrijaf hebben gekregen om ook daadwerkelijk tijdens dit kamp in augustus aanwezig te kunnen zijn.

Verder zijn afgelopen week zijn de ouders van Jade in Seattle gearriveerd en op zaterdag zijn we wederom met de fam van der Veen als gidsen richting Mount Rainier gereden waar wij in onze shorts en t-shirts door de sneeuw en over de gletsjer hebben gewandeld. In de winter ligt er 20m sneeuw waardoor er nu bij een temperatuur van 20graden nog steeds voldoende ligt. Nou goed, zoals jullie horen vermaken wij ons hier prima!

Veel liefs uit Seattle!